21 May 2015

Amarahku

Disebabkan Farid ada latihan teater, dia terpaksa pergi dulu meninggalkan aku dan Adam selepas selesai makan malam.

Adam: aku sebenarnya kan Haziq, kesian betul dengan si Farid tu. kena menghadap latihan tiap2 malam, dengan pengarah yang tak berapa ok pulak tu.


Haziq: dah dia dah minat. apa nak dikata lagi?


Adam: aku sebenarnya marah kalau dengar dia punya cerita pasal pengarah tu. dia pon dah nak marah, inikan pulak kita yang mendengarnya. nasib baik dia tu pandai kawal marah dia, kalau iman dia tak kuat macam aku, tak tau laa nak kata apa.


Haziq: jadi kau kena laa belajar kawal marah kau macam dia.


Adam: fuhh, tak jadi keje kalau aku kawal marah aku. tangan aku ni lagi cepat naik daripada iman aku.


Haziq: sebab tu kau kena kawal marah. sekarang ni, semua benda kita buat kena professional.


Adam: cakap pasal marah ni, aku pon jarang tengok kau marah. padahal kau pon banyak masalah dengan orang yang bekerja satu grup dengan kau.


Haziq: haa, marah aku professional. bukan main tangah macam kau.


Adam: ehh jap. aku rasa macam aku pernah tengok kau marah tu, tapi aku pon tak sure kau marah ke tidak waktu tu sebab... kau senyum??


Haziq: haa, itu laa marah aku.


Adam: apa yang kau marah kalau kau senyum?


Haziq: ada orang marah, dia angkat tangan dulu macam kau. ada orang marah, lidah dia gerak dulu macam Dian. ada orang yang marah, hati dia sentiasa kawal macam Farid. aku ni... tak tau laa nak cakap macam mana...


Adam: gila?


Haziq: ahahah, mungkin laa kot. pernah jee tangan aku menumbuk orang masa marah. tapi percaya atau tak, panjang rambut aku menentukan tahap marah aku.


Adam: panjang rambut? apa kena mengena dengan rambut pulak ni? kau ni jangan nak merepek boleh tak?


Haziq: itu laa, susah aku nak cakap sebenarnya. macam ni. ayah aku yang mula2 bagitau pasal perkara ni around two three years ago. dia perasan yang bila rambut aku pendek, aku cepat naik angin. dan bila rambut aku panjang, aku susah naik angin.


Adam: macam takde kaitan aje.


Haziq: aku pon tak tau. tapi bila aku ingat balik, aku rasa macam betul. nak2 bila baru lepas potong rambut, memang aku cepat melenting. tunggu seminggu dua baru ok mood aku.


Adam: kau potong tak potong rambut, sama aje aku tengok.


Haziq: tapi aku rasa lain. orang nampak sama, tapi aku rasa laa yang rambut aku pendek. and dulu, time aku botak dulu memang aku meradang gila2.


Adam: lepas tu yang kau marah senyum tu apa?


Haziq: haa, ini yang susah nak cakap jugak ni. makin panjang rambut aku, aku makin mudah nak kawal marah. so banyak masa aku senyum bila aku marah. but most people sangat takut kalau aku senyum bila aku marah. padahal senyum jee kot.


Adam: kau tak nampak muka kau. aku ingat muka kau macam nak bunuh orang kalau kau senyum waktu marah dulu.


Haziq: ohh ehh? but i think it's okay what? sebab semua orang buat kerja dengan bagus lepas tu.


Adam: tolong lah. kalau kau senyum depan aku masa kau marah, aku tampar kau dulu.


Haziq: ehh, pernah jadi satu kejadian... bukan satu, banyak kali jugak laa. waktu form 5 kat sekolah asrama dulu. kawan aku suka betul cabar aku punya marah. dan diorang akan lari satu sekolah nak larikan diri daripada aku lepas tu. waktu tu bukan senyum biasa dah, memang aku gelak dah macam pontianak dah.


Adam: aikk?? sedar pulak kau gelak macam pontianak dalam marah tu?


Haziq: marah aku memang banyak dalam keadaan sedar. itu kira keadaan gila yang stabil laa kot. ahahaha. waktu kat matrik dulu pon ada cerita aku marah tapi aku bagi gunting kat kawan aku.


Adam: bagi gunting buat apa?


Haziq: aku kata kat dia "kalau kau nak aku marah tumbuk kau, kau gunting rambut aku. kalau tak, just terima setiap perkara gila yang aku akan buat lepas ni". dan dia tak gunting pon rambut aku. memang terok jugak laa dia kena dengan aku punya gila lepas tu.


Adam: kau ni, benda pelik2 jee yang ada kat kau ni. tak pernah normal. dah laa, jom balik.


Haziq: ahahahah, takut ke? takpe, selagi kau tak buat aku marah, aku ok je.


Adam: tak takut pon. dah, jom balik.


Haziq: ok2.




***sambung lain citer...

No comments:

Post a Comment