Aku dengan Diana tengah buat kerja depan laptop dekat kafe
bila Adam balik dari kelas untuk makan tengah hari.
Adam: Weyh Haziq, ingat tak waktu aku pergi wedding kakak
saudara aku dekat johor hari tu?
Haziq: Minggu lepas? Ingat. Kenapa?
Adam: Aku ada terfikir pasal sesuatu tau. Tentang kahwin.
Diana: Kenapa Dam? Kau nak kahwin dah ke?
Haziq: Ha’ah. Takut pulak aku dengar bila kau cakap macam
tu.
Adam: Tak ada laa sampai nak kahwin lagi.
Haziq: Dah tu?
Adam: Aku terfikir, apa maksud kahwin sebenarnya ekk?
Diana: Waa, romantik gitu pemikiran kau... haa Haziq! Cakap sikit?
Haziq: Aku pulak? Hmm, aku pon tak tau nak cakap camne. Kahwin
ekk? Kahwin ni merupakan satu ikatan antara dua insan yang bukan muhrim,
menjadikan diorang halal antara satu sama lain, dan mungkin memberi satu
tanggungjawab lain kepada diorang?
Diana: Waa!! Begitu sekali kata orang yang pandai main
bahasa...
Adam: Aku suka part last tu. Bab tanggungjawab. Ok, cuba
korang berdua bayangkan. Korang bercouple sekarang, mungkin dua tiga tahun
nanti korang akan berkahwin dengan pasangan korang, mungkin tujuh lapan tahun
lagi, mungkin tiga bulan lagi. Korang tak rasa awkward ke time tu nanti?
Diana: Kenapa nak rasa awkward pulak? Dah kenal, tak ada laa
nak rasa awkward. Lain laa kalau baru nak kenal lepas nikah.
Adam: tak ada laa. I mean, kau biasa tutup aurat dengan dia
kan Diana. Lepas kahwin, kau dah tak ada nak sembunyi apa-apa dah.
Diana: Ke situ pulak pergi kau ni. Alaa, itu lepas kahwin
pandai-pandai laa hilangkan awkward yang tu.
Adam: Yang tu tak apa lagi. Mungkin, MUNGKIN, perempuan tak
rasa sangat tentang ni. Tapi apa aku nak cakap sebenarnya pasal tanggungjawab. Aku
terpikir hari tu, bila kita kahwin kan Haziq, kita kena jaga anak orang tau.
Haziq: Yes... and then?
Adam: Itu laa apa aku nak cakap. Aku cuba bayangkan
kehidupan awal perkahwinan. Sekarang kita belanja untuk diri kita, lepas kahwin
kita kena tanggung isteri.
Haziq: Apa kau tak pernah belanja awek kau ke?
Adam: Memang laa pernah. Tapi bukannya setiap hari. Dan bukannya
aku jumpa dia setiap minggu pon sampai aku nak belanja dia selalu.
Haziq: Alaa, nanti kan kau kerja. Jangan laa pikir melalut
sangat.
Adam: Aku tau. Tapi... macam mana aku nak cakap ehh? Korang nak
tau tak? Dulu waktu sekolah kan, aku selalu buat kira-kira kewangan waktu kita
besar sampai nak kahwin?
Diana: What?!! Bagusnya kau ni... macam mana kau buat
kira-kira tu?
Adam: Aku buat laa anggaran gaji aku, kemudia aku fikir berapa
aku nak buat bayaran rumah, kereta, bil-bil, sampai laa aku nak kahwin.
Haziq: Haa!!! Ok laa tu, at least kau dah ada perancangan.
Adam: Tapi bila dah masuk U ni aku rasa kira-kira aku dulu macam
bodoh sangat. Realiti hidup kan tak sama.
Diana: Alaa Dam, rilek laa. Aku sebagai perempuan ni,
walaupon bukan awek kau tapi aku sendiri rasa kalau laa aku kahwin dengan kau,
mesti kewangan masa depan selamat.
Adam: Senang je kau cakap. Sebab ko boleh mintak duit laki
nanti. Dah tu kitorang yang lelaki ni? Dah laa susah payah cari duit, kena bagi
nafkah pulak, lepas tu isteri mintak macam2.
Haziq: woah woah!!! Aku rasa perbincangan ni pergi jauh
mengarut pulak nanti. Macam ni laa Dam, cuba cakap apa yang ada dalam otak kau
sebenarnya? Aku dah satu sem duduk dengan kau, aku dapat rasa sangat ada benda
yang mengganggu kau ni.
Adam: Sorry... macam ni. Waktu aku tengok perkahwinan kakak
saudara aku hari tu, suddenly aku teringat kata2 sorang kawan aku. Dia pernah
kata, dia taknak kahwin sebab bagi dia perkahwinan tu cuma perjanjian atas
kertas je. And aku perhatikan lelaki kakak saudara aku tu, dia awkward sangat
dengan kitorg. Dan reaksi dia buatkan aku teringat hubungan dengan awek aku. Aku
pernah cakap dekat dia, aku rancang kahwin dalam tujuh tahun lagi. Kalau dia
tak sanggup tunggu, ada orang masuk meminang dia dan dia suka, dia boleh aje
nak kahwin. Aku taknak paksa dia tunggu aku. Dia pon cakap benda sama, andai
aku berkenan dekat orang lain aku boleh jee kawin dengan orang yang aku suka
tu...
Diana: Kejap! Kau tak suka ke dengan awek kau yang sekarang
ni?
Adam: Suka...
Diana: Lepas tu kenapa kau nak lepaskan dia dekat orang lain
pulak?
Adam: Itu laa kau... kau tak faham. Aku memang suka dia,
tapi aku tak pernah lagi rasa nak kahwin dengan dia. Sebelum ni aku pernah rasa
dengan crush aku, tapi itu Cuma crush je laa. Walaupun crush, aku still dapat
bayangkan kalau aku kahwin dengan dia. Tapi dengan awek aku sekarang ni, aku
taknak laa disebabkan perasaan sebelum ni tak kesampaian, so aku paksa nak
cintakan dia. Aku tak suka perasaan tu.
Haziq: macam ni laa Dam, ini Cuma pendapat aku je. Tapi aku
rasa, kita lelaki memang ambik benda ni slow and steady. Memandangkan kau tak
kesah dia pergi dekat orang lain, walaupun aku rasa jauh dalam sudut hati kau
tu kau taknak pon dia pergi dekat orang lain. dan dia pon tak kesah jugak kalau
kau pergi cari orang lain, jadi aku rasa korang sebenarnya tak develop lagi
perasaan korang tu. Macam kau tanam biji benih dalam tanah, korang Cuma tunggu
hujan jee yang siram air dekat tanah tu. Korang tak siram setiap hari apatah
lagi nak letak baja. Jadi aku taknak paksa korang siram biji benih tu. Korang boleh
jee teroskan hubungan korang macam sedia ada. Sampai masa, perasaan nak kahwin
dan nak pegang tanggungjawab sebagai suami tu akan muncul sendiri. Kalau tak,
takkan laa pokok dekat hutan boleh tumbuh tinggi dan keluarkan buah-buah sedap?
Diana: Tak apa ke macam tu? Kesian laa kalau salah sorang
dari diorang ni cari yang lain nanti
Haziq: Tak apa. Memang laa laki ni tak macam perempuan,
nak-nak macam kau, senang sangat nak cari pengganti baru. Tapi aku rasa
hubungan Adam dengan awek dia dah cukup sweet dah sekarang ni.
Adam: Hmm.. aku rasa ada betol jugak apa yang kau cakap tu.
Haziq: Jangan risau sangat laa Adam. Aku pon kadang2 ada
terfikir macam tu. Tapi aku slow talk jee dengan awek aku.
Adam: ok, thanks Haziq! Nanti aku cuba try bercakap dengan
dia banyak sikit.
Diana: eeiihhh!! Korang buat aku macam perempuan jahat jee
tau!
***sambung lain citer