Waktu aku tengah makan dekat kafe, aku nampak Adam baru
keluar dari bas berjalan ke arah kafe. Aku pon jerit panggil nama dia sambil
lambai-lambaikan tangan aku.
Haziq: Adam! Adam! Sini!
Adam berjalan ke arah aku, tapi muka dia pandang arah lain.
Sampai je di meja aku makan, dia pon letakkan beg atas kerusi.
Adam: perlu ke kau jerit nama aku macam tu? Aku nak beli
makanan kejap.
Haziq: ehehe, ok!
Adam: hahh, apa cerita kau semalam?
Haziq: semalam? Ok2 jee, tapi ada sikit pergaduhan. Bukan
gaduh laa, salah faham. Orang tu kata tu, orang tu kata ni. Semua nak bagi
alasan masing2. Sebab tu aku tak minat dah nak jadi orang2 kat peringkat atasan
ni?
Adam: mainan politik?
Haziq: yang semalam tu takde laa. Tapi ye laa, kalau dah
cakap pasal pihak2 atasan ni, memang susah nak lari dari politik kan? Walaupun
aku tak suka nak sebut benda ni. Tapi semua orang bagi alasan yang sama. Kena
tunggu pihak tu, pihak ni, sampai tiba2 ada kaitan ngan parti politik. Hal
remeh pon nak libatkan politik.
Adam: mujur lagi kat malaysia ni mainan politik dia masih
sihat. Kalau kau duduk singapor, susah betul nak lawan kerajaan dia. Kerajaan
singapor macam kuku besi. But of course, ada baik buruk kita ni tinggal kat
negara masing2 kan? Mungkin pada pandangan kau, negara aku bagus. Kerajaan
singapor bagus. Aku pulak rasa, kerajaan malaysia bagus. Pandangan masing2 laa.
Haziq: hmm, betul laa tu. Anyway, cakap pasal pihak atasan
ni, aku pernah citer tak pasal aku kena tampar dengan guru disiplin waktu
sekolah dulu?
Adam: tak pulak. Kenapa? Citer laa.
Haziq: macam ni. Dulu, zaman awal2 sekolah menengah dulu aku
suka kalau ada pangkat. Aku suka kalau jadi sebahagian orang atasan. Boleh
dengar macam2 cerita orang atasan. Waktu jadi pengawas, walaupon takde pangkat
tapi aku ni jenis yang akan pastikan aku sumbangkan idea dan diorang mesti
terima idea aku. camtu laa lebih kurang. Tempat aku panggil g-pang. Gila
pangkat.
Adam: g-pang? Huduh betul nama dia.
Haziq: kan?? Tapi actually aku bukan gila pangkat sangat
pon. Cuma aku suka je duduk dengan orang2 atasan dalam organisasi. And salah
satu reason, andai kalau ada perjumpaan kena panggil dengan senior2 atau
cikgu2, sebab ada masalah atau apa2 hal, aku dapat lepaskan diri. Biar pon aku
tau punca masalah yg berlaku tu, sama ada berkait dengan aku atau tak, tapi
sebab aku rapat dengan ‘orang2 atasan’ ni, diorang percaya cakap aku. Nak
lepaskan diri bukan sebab aku bersalah, tapi taknak kena denda atau ragging
jee.
Adam: teruk betul perangai kau. Sebab tu jee kau nak rapat
dengan orang atasan?
Haziq: awal2 remaja. Aku takut kena buli bagai. Jadi kalau
rapat dengan orang2 berpengaruh ni, hubungan tu aku jadikan alasan, dengan
tanya sama ada diorang percaya aku atau tak.
Adam: jadi, apa kaitan dengan kau kena tampar dengan cikgu
kau tu?
Haziq: ohh, macam ni. Waktu form 4, aku dengan kawan aku
ditawarkan jadi ketua pengawas untuk tahun depannya sejak awal tahun lagi. Aku
ni, walaupon aku suka duduk bersama orang2 atasan, tapi aku tak suka jadi
ketua. Sebab kalau aku jadi ketua, macam kerajaan singapor nanti. Ketua kuku
besi. So aku tawarkan dekat kawan aku and aku jadi penolong dia. By that time,
kat otak aku ni dah main2 dah. Aku pikir balik sebab apa aku jadi pengawas,
rapat dengan orang2 atasan. Sampai sekali tu, time tu waktu kita form 5. Kawan
aku ragging budak junior. Sekali warden asrama masuk, nampak benda tu. Budak
kena ragging tu semua kena pergi kelas prep. Aku dengan kawan batch aku kena
panggil dengan cikgu disiplin. warden asrama aku, cikgu disiplin tu laa.
Adam: owhh... ko buli jugak ke budak2 tu?
Haziq: ehh, aku tak buat apa2 kat diorang. Aku just pesan
kat kawan aku, nak buat, buat cepat. Sebab nak suruh diorang pergi kelas prep.
Adam: habis part mana ko kena tamparnya?
Haziq: haa, ni nak citer laa ni. Cikgu disiplin tu, macam
biasa laa mula2 panggil siapa2 yang terlibat secara langsung dalam ragging tu.
Kemudian, dia tanya. Pengawas takde kee nak kawal benda tu? Dipanggilnya pulak
pengawa2 dalam kalangan kitorang. Dalam masa 5 saat! Wahh gitu... aku pon pikir
banyak perkara. Nak mengaku taknak? Aku boleh jee guna alasan yg aku dah suruh
budak2 tu pergi kelas prep. Ya laa, bukannya aku tak suruh kan? Aku Cuma tak
perlu sebut yang aku suruh kawan aku ragging cepat2 jee, and aku boleh terlepas
dari apa2 hukuman. Tapi kenapa aku taknak mengaku? Aku kan pengawas? Aku nak
cari alasan sampai bila? Aku nak orang hormat aku sebab apa? Semua benda tu aku
pikir sampai laa kaki aku melangkah sendiri pergi ke depan cikgu disiplin aku.
Then ada laa kawan2 pengawas aku yang lain ikut sekali. Warden tu tanya, aku
jawab je laa. Tapi aku tak guna apa2 alasan nak lepaskan diri. Aku ceritakan
semua perkara, then dia kata yang aku pon dua kali lima jee. PAAKKK!!! Dia
tampar aku. Tak sakit pon, sebab dia guna tapak tangan. Tapi hampir tertanggal
jugak laa cermin mata aku time tu.
Adam: iye iye jee tak sakit tu. Dah sampai nak tanggal
cermin mata tak sakit apa nya...
Haziq: ehh tak! Memang tak sakit. Sakit time kena je laa.
Lepas tu tak rasa apa pon. Sejak daripada tu laa, aku belajar. Apa2 pon
sekarang ni, aku memang taknak pegang apa2 jawatan kalau boleh. Aku akan
rapatkan hubungan dengan orang2 atasan dan orang2 bawahan. Dan aku jadi
pemerhati dan orang ketiga jee. Untuk apa2 pihak, orang cakap A betul, aku akan
cakap B. orang cakap B betul, aku cakap C. Aku nak semua orang melihat pelbagai
aspek. Sebab mata kita ni kan suka menipu. Satu dia nampak cantik, yang lain
semua nampak hodoh.
Adam: hmm, betul laa tu apa yang kau cakap. Takpe, apa2 pon,
aku nak basuh tangan dulu. Kemudian kita balik bilik ehh..,
Haziq: air takde weyh...
Adam: what?!! Sejak bila? Pagi tadi ada jee air...
Haziq: dalam kul 10 lebih tadi. Balik bilik basuh guna air
dalam botol jee.
Adam: hmm, yelaa yelaa... jom
***sambung lain citer...